Gevaar in Sundarbans: de dramatische achteruitgang van de Bengaalse tijgerpopulatie

  • De tijgerpopulatie in de Sundarbans is drastisch afgenomen als gevolg van stroperij en klimaatverandering.
  • De verandering in de censusmethodologie heeft nauwkeurigere cijfers over deze populatie aan het licht gebracht.
  • Hekken en natuurbeschermingsinitiatieven bieden hoop op het herstel van de Bengaalse tijger.

Tijger in Sundarbans

De mangrove-tijgerpopulatie in Sundarbans is minder dan eerder werd aangenomen volgens officiële bronnen, na een volkstelling waarbij verborgen camera's werden gebruikt om ze te tellen. Momenteel alleen ongeveer 100 tijgers zijn achtergebleven in de Sundarbans-delta, een alarmerend laag cijfer. Bij eerdere volkstellingen, uitgevoerd in 2004, bewoonden naar schatting ongeveer 440 tijgers dit uitgestrekte gebied met mangroven, een van de grootste ter wereld.

Het unieke ecosysteem van de Sundarbans

Het Sundarbans-mangrovebos in de delta van de rivier de Ganges is het grootste ter wereld natuurlijk erfgoed uitgeroepen door UNESCO in 1987. Dit ecosysteem herbergt niet alleen het grootste Bengaalse tijgerreservaat, maar ook een rijke biodiversiteit, waaronder zeekrokodillen, dolfijnen, verschillende soorten reptielen en meer dan 400 soorten vogels. Deze regio, verdeeld tussen India en Bangladesh, bestaat uit een ingewikkeld netwerk van rivieren, kanalen en kleine eilanden die voortdurend van vorm veranderen door de werking van de getijden. Deze constante beweging maakt de leefgebieden van de dieren bijzonder kwetsbaar.

De ecogeografie van de Sundarbans wordt gedicteerd door de getijden, met dagelijks twee keer hoogwater en twee keer laagwater. Deze getijden verhogen het waterpeil tot 8 meter, waardoor delen van het bos onder water komen te staan ​​en nieuwe eilanden en kanalen ontstaan, wat ook bijdraagt ​​aan het ontstaan ​​van tijdelijke leefgebieden. In dit gebied hebben tijgers zich aangepast aan zwemmen, iets unieks onder Bengaalse tijgers.

Een zorgelijke daling

Tot de factoren die de achteruitgang van de tijgerpopulatie in de Sundarbans hebben beïnvloed, behoren stroperij, menselijke druk op hun leefgebieden en klimaatverandering, wat heeft geleid tot een stijging van de zeespiegel en een groter zoutgehalte in het water. Deze veranderingen beïnvloeden niet alleen het gedrag van tijgers, maar ook de beschikbaarheid van hun prooien, zoals herten en wilde zwijnen, waardoor ze gedwongen worden voedsel te zoeken in door mensen bewoonde gebieden, waardoor het risico op conflicten toeneemt.

De laatste tellingen, waarbij op meer dan 600 strategische punten verborgen camera's zijn gebruikt, hebben ons in staat gesteld nauwkeurigere cijfers te verkrijgen over de populatie van deze katachtigen. Uit onderzoek is gebleken dat in het Bengaalse deel van de mangrove het aantal tijgers tussen de 83 en 130 ligt, met een gemiddelde van 106 tijgers, ruim onder eerdere schattingen van 440 tijgers.

Impact van klimaatverandering en ontwikkeling

Impact van klimaatverandering op Sundarbans

El klimaatverandering is een van de grootste uitdagingen voor het behoud van tijgers in de Sundarbans. Volgens sommige onderzoeken zou de stijgende zeespiegel tegen 2070 grote gebieden met mangroven kunnen wegvagen. Verder is de cyclonische stormen, die steeds frequenter en intenser voorkomen, hebben zowel het leefgebied van de tijgers als de hulpbronnen van lokale gemeenschappen verwoest. Cyclonen zoals Amphan vernietigden in 2020 niet alleen bosgebieden, maar ook de grenzen tussen tijgerhabitats en menselijke gebieden, waardoor het aantal gevaarlijke ontmoetingen toenam.

Ook de industriële ontwikkeling heeft een aanzienlijke impact gehad. De aanleg van nieuwe scheepvaartroutes en wegen in de buurt van mangroven heeft geleid tot een grotere versnippering van de habitats en heeft het voor stropers gemakkelijker gemaakt om voorheen ontoegankelijke gebieden te bereiken. Ondanks beschermende maatregelen die de regeringen van India en Bangladesh hebben getroffen, zoals het creëren van beschermde zones en het plaatsen van hekken, blijven conflicten tussen mens en tijger een kritiek punt van zorg.

Er zijn instandhoudingsmaatregelen getroffen

Om dit conflict te verminderen, zijn ze geïmplementeerd "tijgerhekken", constructies die zijn ontworpen om tijgers uit dorpen te houden. Deze hekken zijn effectief gebleken totdat cyclonen ze vernietigen. Momenteel werken organisaties zoals het WWF aan de wederopbouw van deze barrières, waarbij ze meer resistente materialen gebruiken om toekomstige schade veroorzaakt door weersverschijnselen te voorkomen.

Naast fysieke barrières verbeteren lokale overheden onderwijs- en bewustmakingsprogramma's in gemeenschappen in de buurt van mangroven, waardoor mensen leren hoe ze veiliger samen kunnen leven met tijgers. De inspanningen om stroperij terug te dringen zijn ook toegenomen, met frequentere patrouilles in kritieke gebieden en het gebruik van geavanceerde technologie zoals radiotelemetrie om tijgersporen te volgen.

Hoop voor de Bengaalse tijger

Ondanks de sombere vooruitzichten wijzen sommige indicatoren erop dat er nog steeds hoop is voor de economie herstel van Bengaalse tijgers. In Nepal bijvoorbeeld is het aantal tijgers flink toegenomen. Dit succes is te danken aan effectief natuurbehoudsbeleid en het creëren van beschermde gebieden. In de Sundarbans is de situatie echter complexer vanwege de bevolkingsdichtheid en de verwoestende gevolgen van de klimaatverandering.

Initiatieven in de Sundarbans, zoals herbebossing van mangroves en uitbreiding van beschermde gebieden, zouden een positieve impact kunnen hebben. Sommige deskundigen zijn ook van mening dat de combinatie van maatregelen ter beperking van de klimaatverandering en meer financiering voor het behoud van de Bengaalse tijger de sleutel zou kunnen zijn tot toekomstig succes.

Monirul Khan, een gerenommeerd hoogleraar zoölogie en kattenexpert, heeft benadrukt dat het behoud van de tijger in de Sundarbans een prioriteit moet zijn, aangezien het uitsterven ervan in dit gebied zou leiden tot het verlies van een uniek ecosysteem in de wereld.

De Bengaalse tijger blijft vechten voor zijn voortbestaan ​​in de Sundarbans. Hoewel hun aantal afneemt, bieden verbeteringen in de censusmethodologieën en instandhoudingsmaatregelen een sprankje hoop voor hun toekomst.


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.