Europa Het is een van de regio's in de wereld met de grotere geïnstalleerde capaciteit van hydro-elektrische opwekkingVolgens het laatste rapport van de Internationale Waterkrachtvereniging (IHA). De Europese Unie herbergt ongeveer 260 GW van het geschatte mondiale totaal van 860-950 GW aan geïnstalleerd waterkrachtvermogen.
Deze energie is een fundamentele pijler in de Europese energietransitie, dankzij haar sleutelrol, niet alleen bij de opwekking van hernieuwbare elektriciteit, maar ook vanwege de stabiliteit en flexibiliteit die zij biedt aan het elektriciteitssysteem.
Ook andere continenten maken vooruitgang in deze sector, en China heeft de Verenigde Staten overtroffen wat betreft geïnstalleerde capaciteit, terwijl ook Zuid-Amerika zijn watervoorraden met hoge snelheid ontwikkelt. Op mondiaal niveau wordt geschat dat tussen 127 en 150 GW van de capaciteit behoort toe aan pompopslaginstallaties, en in deze markt wordt de komende vijf jaar een groei van 60% verwacht.
Evolutie van hydro-elektrische energie in Europa
De trend in Europa is die van a modernisering van de bestaande infrastructuur, waarvan er vele ouder zijn dan 40 jaar. Dit proces omvat het vernieuwen van licenties en het updaten van apparatuur om de efficiëntie van de fabriek te verhogen. Volgens het rapport REN-21In 2009 groeide de geïnstalleerde hydro-elektrische capaciteit in Europa met 3%, wat de volwassenheid van de sector en de noodzaak om deze technologie te blijven ontwikkelen benadrukt.
Het huidige scenario wordt echter geconfronteerd met verschillende uitdagingen, zoals de terugkerende droogtes die regio's in Zuid-Europa treffen, waardoor een opmerkelijke vermindering van de productie van hydro-elektrische energie ontstaat. In 2022 was er bijvoorbeeld in sommige Europese landen een productiedaling van 15%, wat de kwetsbaarheid voor klimaatverandering weerspiegelt.
Soorten hydro-elektrische energie
- Grote waterkrachtcentrales: Deze projecten hebben doorgaans een opwekkingscapaciteit van meer dan 10 MW en vereisen grote dammen en reservoirs. In Europa valt het geïnstalleerde vermogen op in landen als Frankrijk, Italië en Noorwegen.
- Mini-waterkrachtcentrale: Projecten met een capaciteit van minder dan 10 MW zijn gebruikelijk in plattelandsgebieden voor lokaal gebruik of in gebieden met beperkte watervoorraden. Spanje en Italië zijn koplopers in de implementatie van deze technologie binnen de Europese Unie.
- Pompaccumulatie: Deze techniek is van cruciaal belang voor het opslaan van energie die wordt verkregen uit intermitterende bronnen zoals zonne- of windenergie. De totale pompopslagcapaciteit bedraagt in Europa enkele gigawatt, waarbij Spanje een van de landen is met de beste infrastructuur.
Milieu- en sociale voordelen
Waterkrachtenergie is niet alleen gunstig voor de opwekking van schone elektriciteit, maar ook voor de capaciteit ervan reguleren de stroom van rivieren, helpen bij het beheer van water voor menselijke en agrarische consumptie, en het potentieel ervan om overstromingen te voorkomen. Bovendien zijn hydro-elektrische infrastructuren een bron van werkgelegenheid en een economische motor in plattelandsgebieden, die bijdragen aan de lokale ontwikkeling en de vestiging van de bevolking.
Een opmerkelijk geval is de ontwikkeling van gecombineerde projecten, zoals dat van Alqueva in Portugal, dat zonne- en waterkrachtenergie integreert, het gebruik van hernieuwbare hulpbronnen maximaliseert en een grotere stabiliteit in de elektriciteitsvoorziening garandeert.
Milieu-impact en nieuwe oplossingen
Ondanks hun voordelen kan de bouw en exploitatie van waterkrachtcentrales een negatief effect hebben op aquatische ecosystemen. Wijziging van rivierhabitats en belemmeringen voor de vismigratie zijn de belangrijkste hiermee samenhangende problemen. De afgelopen jaren zijn er echter technologieën ontwikkeld om waterkrachtcentrales duurzamer te maken.
Het Europese project FIThydroheeft bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar het creëren van technologische oplossingen om de milieueffecten van waterkrachtcentrales te verzachten. Tot de prestaties behoren onder meer apparaten die vissen wegleiden van turbines of monitoringtechnologieën die ervoor zorgen dat planten blijven werken en tegelijkertijd de ecologische schade minimaliseren.
Innovatieve projecten om de infrastructuur te verbeteren
Een van de belangrijkste trends in Europa is de modernisering van de bestaande infrastructuur. Er worden projecten uitgevoerd zoals iAMP-Hydro, die tot doel hebben een intelligent beheerplatform voor waterkrachtcentrales te ontwikkelen op basis van kunstmatige intelligentie. Dit platform zal de implementatie van maatregelen van Voorspellend onderhoud, waardoor de operationele efficiëntie wordt verbeterd en de onderhoudskosten worden verlaagd.
Daarnaast worden er inspanningen geleverd om Europese waterkrachtcentrales te digitaliseren om de besluitvorming te verbeteren en de impact op het milieu te verminderen. Digitalisering zal het ook mogelijk maken het watergebruik te optimaliseren tijdens perioden van droogte en de afhankelijkheid van weersomstandigheden te verminderen.
De toekomst van hydro-elektrische energie in Europa
Het doel van de Europese Unie om de CO20-uitstoot te verminderen en tegen 2020 XNUMX% van de energie uit hernieuwbare bronnen te halen, is niet op uniforme wijze van toepassing op alle landen, en staat landen met een grotere waterkrachtcapaciteit, zoals de Scandinavische landen, toe dat cijfer te overschrijden, terwijl andere, minder ontwikkelde landen landen in deze sector blijven daaronder.
Hoewel niet alle grote pompinstallaties als hernieuwbaar worden beschouwd binnen het kader voor het koolstofarm maken van de economie, zorgt het streven naar een grotere opslagcapaciteit en de implementatie van duurzamere oplossingen ervoor dat waterkracht van fundamenteel belang zal blijven in het koolstofarm maken van Europa.
Verder initiatieven zoals Europese Hydro-elektrische Alliantie, bestaande uit de belangrijkste elektriciteitsbedrijven in Europa, bevordert de opname van waterkracht in de Green Deal van de Europese Unie, waarbij de strategische rol ervan in de levering van schone energie en in de regulering van het elektrische systeem wordt benadrukt.
Hydro-elektrische energie is zonder twijfel een van de hoekstenen van de Europese energietoekomst. Hoewel het land wordt geconfronteerd met uitdagingen zoals een verouderende infrastructuur en de gevolgen van klimaatverandering, maken de opslagcapaciteit en flexibiliteit het tot een onmisbare bondgenoot in de transitie naar een duurzamer elektrisch systeem.
Omdat als we andere bronnen hebben, die niet worden gebruikt en omdat de banken die financieren niet nadenken over deze alternatieven, Panama projecten ontwikkelt waarbij bossen worden gekapt en alle biomassa wordt weggegooid of begraven, dat wil zeggen, er is geen doel voor alle dit materiaal is duizenden tonnen (tegenwoordig zijn er technologieën waarmee we hiervan kunnen profiteren) en toch hebben we een ministerie van milieu. We hebben programma's nodig voor onvoorziene gebeurtenissen (overstromingen, branden) programma's voor de landbouw (meststoffen). Kortom, ik denk dat we alleen de gemakkelijkste manier gebruiken.
Panama, dat een klein land is in territoriale uitbreiding en groot in economie en ontwikkeling met weinig mogelijkheden voor hydro-elektrische energie, kan in deze kwestie in het nadeel zijn in vergelijking met de buurlanden van Midden-Amerika, maar ik denk dat ze de oplossing binnen handbereik hebben. hoeven geen infrastructuur te bouwen om elektrische energie op te wekken, met een beetje fantasie en vastberaden kijkend naar de toekomst, zouden ze goedkope hydro-elektrische energie uit Ecuador via Colombia kunnen importeren, aangezien ik begrijp dat er een verbinding is tussen Panama en Colombia en tussen Ecuador en Colombia dus met behulp van de elektrische netwerken Colombiaans-Ecuadoraanse stroom vloeit soepel naar Panama en dus Panama zou de zekerheid hebben om genoeg stroom te hebben voor vele jaren, ik stel me voor dat met een beetje positieve visie elektrische stroom kan worden gegeven aan heel Midden-Amerika: goedkope en niet-vervuilende bijdragen aan de planeet en aan de ontwikkeling van de Midden-Amerikaanse landen.