De duurzame energiesector in Spanje bevindt zich in een proces van voortdurende evolutie, niet alleen gedreven door de noodzaak om de klimaatverandering aan te pakken, maar ook door regelgevende en economische druk. De afgelopen jaren hebben regelgeving en beleid een essentiële rol gespeeld bij het bepalen van de winstgevendheidsmarges van hernieuwbare energiecentrales. Hoewel dit beleid de investeringen enorm heeft aangemoedigd, heeft het soms ook voor onzekerheid gezorgd, vooral met het oog op de herziening van de winstgevendheid van hernieuwbare energiebronnen voor 2020.
Inleiding tot winstgevendheidsregels voor hernieuwbare energie
Sinds de implementatie van de elektriciteitshervorming door voormalig minister José Manuel Soria tijdens de reguleringsperiode 2014-2019 is de regering standvastig geweest in haar besluit om de zogenaamde ‘redelijke winstgevendheid’ van hernieuwbare energiecentrales aan te passen. Met de komst van 2020 werd een herziening van de parameters die tijdens deze periode waren vastgesteld onvermijdelijk, wat verschillende speculaties en zorgen van de kant van verenigingen en bedrijven in de sector met zich meebracht. De meest kritische aspecten van dit regelgevingskader zijn die welke de winstgevendheid koppelen aan de 10-jarige staatsobligatie plus 300 basispunten, wat oorspronkelijk resulteerde in een winstgevendheid van 7,38% in 2014.
In die zin draaide de kern van de vergoeding voor duurzame centrales eind 2019 om de herziening van de waarde van de staatsobligaties gedurende de 24 maanden voorafgaand aan mei 2019. De regering had echter al duidelijk gemaakt dat het was niet van plan de drie extra basispunten te wijzigen die als basis waren genomen om die winstgevendheid te garanderen, wat de deur opende voor een voorzienbare verlaging ervan. Dit besluit plaatst een sector die de voorgaande jaren al aanzienlijke bezuinigingen had ondergaan, wat voor grote onzekerheid bij beleggers had gezorgd, in een gecompromitteerde situatie.
Evolutie van wettelijke normen
De regelgeving, sinds 2013, hield rechtstreeks verband met de beloning van de fabrieken van hernieuwbare energie met de Spaanse staatsobligatie plus 300 basispunten. Dit model is ontworpen om relatieve stabiliteit in de winstgevendheid op de lange termijn te bieden, maar de opmerkelijke daling van de Spaanse obligatierente vanaf 2014 (die van 2% in 2014 naar 1,3% in de afgelopen jaren ging) heeft de hoop van veel beleggers doen verbrokkelen. vandaag de dag geconfronteerd worden met de verwachting van een toekomst met lagere rendementen.
Ondanks het verzet van verschillende actoren in de sector, wees alles erop dat de Executieve deze toetsing zou uitvoeren. Met een staatsobligatie van minder dan 2% zou de winstgevendheid van hernieuwbare energiebronnen met meer dan twee procentpunten kunnen dalen vergeleken met wat in 2014 werd toegekend, waardoor bedrijven en investeerders die hun financiële planning op meer parameters hadden gebaseerd in een delicate situatie terecht zouden komen.
Ondanks verzoeken van werkgevers om deze regelgevingscontext te wijzigen, is het ministerie van Energie standvastig gebleven in zijn standpunt, dat een nieuwe reductie voorspelt die vanaf 2020 onvermijdelijk de winstgevendheidsmarges van hernieuwbare centrales zal verkleinen.
Impact op de sector: gebrek aan winstgevendheid en de financiële gevolgen ervan
Een van de grote problemen waarmee bedrijven op het gebied van hernieuwbare energie in Spanje worden geconfronteerd, is de afhankelijkheid van bezuinigingen op de regelgeving, die, omdat ze niet gepaard gaan met een duidelijke transitiestrategie, investeerders ongelijk treffen. Voor veel bedrijven is de verwachting van een redelijke winstgevendheid een onhaalbare mogelijkheid geworden die zou kunnen genereren ernstige financiële problemen. Volgens schattingen van financiële experts zouden, als de daling van het rendement op staatsobligaties wordt bevestigd, onder meer de fotovoltaïsche, wind- en thermische zonne-energiesector te maken kunnen krijgen met een spiraal van financiële onzekerheid, waardoor de financiering van langetermijnprojecten in gevaar komt.
Deze situatie wordt verergerd door het feit dat veel van de fabrieken die vóór 2010 zijn gebouwd, vrijwel uitsluitend afhankelijk zijn van deze winstgevendheid die verband houdt met staatsobligaties. Als de regelgeving niet wordt aangepast, kunnen deze centrales dus ernstig in gevaar komen voor hun levensvatbaarheid. Hernieuwbare associaties benadrukken dat als de winstgevendheid onder bepaalde drempels daalt, sommige van deze faciliteiten niet in staat zouden zijn om te blijven functioneren zonder aanzienlijke economische verliezen te lijden.
Winstgevendheid van hernieuwbare energiebronnen: verleden, heden en toekomst
Tot nu toe was de winstgevendheid van hernieuwbare energiebronnen in Spanje variabel, vooral afhankelijk van overheidsbeleid en -beslissingen. In 2013, de Spaanse regering een specifiek winstgevendheidsmodel gedefinieerd dat, volgens sommige analyses, misschien niet helemaal in lijn was met de verwachtingen. Naarmate de jaren vorderen en de marktomstandigheden veranderen, hebben duurzame energiebedrijven in Spanje te maken gehad met talloze uitdagingen, waarbij ze zich voortdurend moesten aanpassen aan het overheidsbeleid en marktschommelingen.
Tussen 2014 en 2019 De rente op de Spaanse staatsobligaties daalde aanzienlijk, grotendeels als gevolg van het economische stimuleringsbeleid en de opkoop van schulden door de ECB. Als gevolg van dit beleid kelderde de rente van 4% naar niveaus van bijna 1,3%, wat een directe invloed had op de toekomstige winstgevendheid van hernieuwbare energiecentrales die via dit soort prikkels worden gefinancierd.
Bovendien is de door Soria doorgevoerde hervorming een andere sleutelfactor geweest in de transformatie van de Spaanse energiesector. Hoewel het doel van dit beleid was om premies voor duurzame projecten af te schaffen en via andere mechanismen nieuwe investeringen aan te trekken, was het resultaat zeer ongelijkmatig, vooral voor oudere centrales, die niet over de nodige middelen beschikken om zich aan te passen aan de nieuwe marktomstandigheden.
De toekomst van de winstgevendheid in Spanje na de hervorming van de regelgeving
Vanaf 2020 zal de verlaging van de winstgevendheid van hernieuwbare energie naar verwachting een substantiële impact hebben op de sector, met gevolgen voor ongeveer 20.000 megawatt aan geïnstalleerd vermogen. Bovendien betekent het uitblijven van wijzigingen in de regelgeving dat eerdere investeringen, zoals die van vóór 2010, verliezen hun economische levensvatbaarheid als ze gekoppeld blijven aan de voorwaarden van de staatsobligaties van vóór 2020. Bijgevolg is het mogelijk een golf van rechtszaken en klachten te voorzien van internationale investeerders die hun belangen zullen zien door deze bezuinigingen in gevaar komt.
Bovendien zijn sectoren als de fotovoltaïsche energie en de windenergie wellicht niet in staat een dergelijke drastische verlaging van hun compensatie te doorstaan zonder dat hun bedrijfsmodellen daaronder lijden. Volgens bankberekeningen zijn sommige fabrieken kan in een ‘faillissement’ eindigen omdat er naar schatting ruim 40.000 miljard euro is vastgelegd voor dit soort investeringen. Sectorexperts benadrukken dat de onzekerheid die door deze bezuinigingen wordt gecreëerd, kan leiden tot aanzienlijke financiële problemen die investeerders en de groeiplannen van de duurzame sector in Spanje rechtstreeks treffen.
Wat betekent het spervuur van rechtszaken tegen de Spaanse regering eigenlijk?
Dit nieuwe scenario brengt niet alleen economische, maar ook politieke uitdagingen met zich mee. De afgelopen jaren hebben verschillende verenigingen, investeerders en internationale bedrijven de Spaanse regering aan de kaak gesteld voor het verlagen van de premies in verband met groene energie. De meest recente van deze zaken was de ICSID-rechtszaak (International Centre for Settlement of Investment Disputes), waarin Spanje werd veroordeeld vanwege deze voortdurende en herhaalde bezuinigingen. Deze situatie brengt het land in een delicate positie, aangezien investeerders opnieuw naar de rechter zouden kunnen stappen als de verwachtingen met betrekking tot de toekomstige winstgevendheid van hernieuwbare energiebronnen niet worden bijgesteld.
Gezien deze situatie hebben sommige staatsadvocaten aanbevolen om geen verdere bezuinigingen op de winstgevendheid op te leggen, terwijl andere sectoren van de overheid, met name het ministerie van Energie, deze maatregel verdedigen als essentieel om de jaarlijkse begroting op peil te houden. Als de regering echter besluit dit beleid voort te zetten, Er wordt een nieuwe golf van rechtszaken verwacht door de getroffen bedrijven, wat de stabiliteit van de sector verder in gevaar zou kunnen brengen.
Kortom, de verlaging van de winstgevendheid voor 2020 onderstreept de bestaande problemen bij de uitvoering van een duurzaam en financieel levensvatbaar energiebeleid. Terwijl in andere delen van de wereld de vooruitgang op het gebied van schone energie en de beloning ervan een vlucht heeft genomen, blijven in Spanje de obstakels op regelgevingsgebied bestaan. Als er geen adequaat evenwicht wordt gevonden tussen financiële duurzaamheid en energieontwikkeling, kunnen we te maken krijgen met een scenario van herhaling van de problemen van 2013 in de hernieuwbare sector.
Vooruitkijkend naar de komende jaren zal de zoektocht naar oplossingen voor winstgevendheidsproblemen op het gebied van hernieuwbare energie van cruciaal belang zijn om de duurzaamheid van de ontwikkeling van schone energiebronnen in Spanje te garanderen.