Bij deze gelegenheid gaan we ons verdiepen in de grootste reservoirs in Spanje en de belangrijkste kenmerken ervan. We zullen weten welke de grootste zijn qua oppervlakte en capaciteit, hun relevantie voor de hydro-elektrische opwekking en de rol die ze daarin spelen energie mix van het land. Deze reservoirs zijn niet alleen van vitaal belang voor de opwekking van elektriciteit, maar vormen ook een essentiële waterbron voor irrigatie en menselijke consumptie.
Aldeadávila waterkrachtcentrales
De Aldeadávila-dam, ook wel bekend als de Aldeadávila-waterval, is een van de belangrijkste waterkrachtcentrales in Spanje. Het ligt aan de rivier de Duero, op 7 km van Aldeadávila de la Ribera, in de provincie Salamanca (Castilla y León). Deze infrastructuur, beheerd door Iberdrola, omvat twee waterkrachtcentrales: Aldeadávila I, dat in 1962 met zijn activiteiten begon, en Aldeadávila II, geopend in 1986.
Aldeadávila I heeft een geïnstalleerd vermogen van 810 MW, terwijl Aldeadávila II nog eens 433 MW bijdraagt, waardoor een totaal vermogen wordt bereikt van 1.243 MW. Dit reservoir kan een gemiddelde productie genereren van 2.400 GWh per jaar, waardoor het een van de landen is met de hoogste elektriciteitsproductie in Spanje.
Naast zijn rol in de elektriciteitsopwekking speelt Aldeadávila een sleutelrol in de regulering van de stroming van de rivier de Douro, vooral tijdens droge seizoenen, waardoor een stabiel aanbod voor zowel landbouwgebruik als binnenlandse consumptie wordt gegarandeerd.
Centrale José María de Oriol, Alcántara
Een van de meest prominente waterkrachtcentrales in Spanje bevindt zich in de autonome gemeenschap Extremadura: de José María de Oriol Central, of Alcántara-dam. Deze centrale heeft een geïnstalleerd vermogen van 916 MW, waardoor de energievraag van sommige gemeenten in de regio verdubbelt in situaties van maximaal verbruik.
Het bestaat uit vier hydro-elektrische groepen van elk 229 MW, die tussen 1969 en 1970 in bedrijf kwamen, en staat bekend om het gewicht van 600 ton van elk van zijn genererende rotoren. Dit reservoir heeft een opslagcapaciteit van 3.162 kubieke hectometer en een dam met een hoogte van 130 meters. Het reservoir kan tot 12,500 m3/s vrijgeven dankzij de zeven overlaatpoorten, die een fundamentele rol spelen bij het reguleren van de rivier de Taag.
Villarino Central
De Villarino-fabriek maakt deel uit van de Douro-watervallen en ligt aan de rivier de Tormes. Samen met andere infrastructuren zoals Almendra en Aldeadávila valt Villarino op door het hebben van een Waterval van 410 meter, bereikt via een lange ondergrondse tunnel van 15 kilometer die water van de Almendra-dam naar het Aldeadávila-reservoir transporteert. Dit ontwerp verhoogt de hydro-elektrische efficiëntie van de centrale aanzienlijk.
De Villarino-turbines zijn omkeerbaar, waardoor ze zowel voor de opwekking van elektriciteit als voor de opslag van water kunnen worden gebruikt, als het wordt teruggepompt naar het bovenste reservoir. De installatie heeft een totaal geïnstalleerd vermogen van 857 MW en een gemiddelde jaarlijkse generatie van 1.376 GWh, waardoor het een van de meest efficiënte op het Iberisch schiereiland is.
Cortes-La Muela Centraal
Gelegen aan de rivier de Júcar, de energiecentrale Cortes-La Muela Het is een van de meest geavanceerde waterkrachtcomplexen in Europa, voornamelijk vanwege de opslagcapaciteit in pompmodus. Dankzij de vier omkeerbare groepen tussen het La Muela-reservoir en het Cortes de Pallás-reservoir heeft de centrale een indrukwekkende capaciteit van 1.750 MW in turbines en 1.280 MW bij het pompen.
Een van de belangrijkste aspecten van deze centrale is haar vermogen om te functioneren als een belangrijke toezichthouder van het elektriciteitsnet in Spanje: zij pompt water tijdens de daluren, wanneer de vraag laag is, en geeft dit vrij tijdens de piekvraag, waarbij op bepaalde momenten elektriciteit wordt geproduceerd. voor de stabiliteit van het elektrische systeem. Met een totale productie die voldoet aan de vraag van ruim 400,000 woningen per jaar draagt de centrale aanzienlijk bij aan de opwekking van duurzame energie in het land.
Saucelle Central
La Saucelle waterkrachtcentrale, ook bekend als Salto de Saucelle, is een ander belangrijk onderdeel van het Saltos del Duero-systeem. Dit complex is verdeeld in twee fasen, elk uitgerust met Francis-turbines, een technologie die de transformatie van waterkracht in elektriciteit maximaliseert.
Saucelle I, dat in 1956 in gebruik werd genomen, heeft een capaciteit van 251 MWTerwijl Saucelle II, toegevoegd in 1989, som 269 MW meer, voor een totaal van 520 MW. De plant profiteert van de gunstige hydrologische omstandigheden van de rivier de Duero, gekenmerkt door een diepe geografische depressie die zich uitstrekt tussen Spanje en Portugal en grote reservoirs zoals Saucelle vormt.
Estany-Gento Sallente
Gelegen in de gemeente La Torre de Cabdella, de centrale Estany-Gento Sallente Het valt op door zijn omkeerbare ontwerp, dat energieopslag mogelijk maakt door water tussen twee meren te pompen. Estany Gento y sallente, met een hoogteverschil van bijna 400 meter ertussen.
Met een geïnstalleerd vermogen van 468 MWDeze centrale sluit zich aan bij de reeks omkeerbare hydro-elektrische infrastructuren in Spanje, waarbij volledig wordt geprofiteerd van het energiepotentieel van de watercyclus en die efficiënt elektriciteit levert tijdens de uren van de grootste vraag. Dankzij de configuratie kan Spanje een van de meest geavanceerde landen zijn op het gebied van het beheer van hydro-elektrische energie.
Reservoirs en waterkrachtcentrales in Spanje zijn niet alleen essentieel voor de productie van schone en hernieuwbare energie, maar zorgen ook voor een essentiële opslagdienst. In een context waarin hernieuwbare energiebronnen steeds relevanter worden, zullen deze grote infrastructuren een sleutelrol spelen in het koolstofarme proces, waardoor grotere stabiliteit in het elektriciteitsnetwerk en een rationeler gebruik van waterbronnen mogelijk wordt.