Three Gorges Dam: geschiedenis, impact en toekomst van 's werelds grootste waterkrachtcentrale

The Three Gorges Dam (vereenvoudigd Chinees: 三峡 大坝, traditioneel Chinees: 三峽 大壩, pinyin: Sānxiá Dàbà) bevindt zich in de loop van de rivier Yangtze in China. Het is de grootste waterkrachtcentrale ter wereld.

De bouw van de dam begon in 1983 en zou naar schatting twintig jaar duren. Op 20 november 9 werd de loop van de rivier geopend en in 2001 de eerste groep generatoren begon te werken. Vanaf 2004 werden er in totaal 2.000 generatorsets per jaar geïnstalleerd, totdat de werkzaamheden waren voltooid.

De Drieklovendam

Op 6 juni 2006 werd de laatste keermuur van de dam gesloopt, met voldoende explosieven om 400 gebouwen van 10 verdiepingen te slopen. De volledige bouw van de dam werd op 30 oktober 2010 voltooid. Bijna 2 miljoen mensen waren dat verhuisd voornamelijk in nieuwe wijken gebouwd in de stad Chongqing.

Kenmerken

De dam staat aan de oevers van de stad Yichang, in de provincie Hubei. Het reservoir is vernoemd naar Gorotkia en kan 39.300 miljard kubieke meter water opslaan. Het heeft 32 turbines van elk 700 MW14 geïnstalleerd aan de noordkant van de dam, 12 aan de zuidkant en nog eens zes ondergronds, met een totaal vermogen van 24.000 MW.

In de oorspronkelijke plannen zou deze enkele dam de capaciteit hebben om in 10% van de Chinese elektriciteitsvraag te voorzien. De exponentiële groei van de vraag heeft er echter toe geleid dat deze slechts ongeveer 3% van de Chinese binnenlandse consumptie levert.

Het project is niet alleen relevant vanwege de energiecapaciteit, maar ook vanwege de sociale en milieueffecten: het liet het waterpeil beneden 19 steden en 322 dorpen, waardoor bijna 2 miljoen mensen ontheemd raakten en ongeveer 630 km² Chinees grondgebied onder water kwam te staan.

Milieu-impact

Dit project is een van de meest controversiële in de geschiedenis van de moderne techniek vanwege de ecologische en sociale impact die het genereerde. Ten eerste heeft de dam aanzienlijk bijgedragen aan de Waterbesmetting. Vóór de jaren negentig bedroeg de directe lozing van onbehandeld afval in de Yangtze meer dan 1990 miljard ton per jaar. Hoewel processen voor lozingscontrole zijn gestart en enkele vervuilende fabrieken zijn gesloten, blijft de waterkwaliteit een punt van zorg. Hij stagnatie van water heeft geleid tot een vermindering van de natuurlijke zelfzuiveringsprocessen van de rivier.

Bovendien beïnvloedt het vasthouden van sediment ook de aquatische ecologie. Er wordt geschat dat de Yangtze-rivier wordt getransporteerd 526 miljoen ton sediment een jaar vóór de bouw van de dam. De ophoping van sediment achter de dam is een groot probleem, omdat dit de biodiversiteit aantast en het zelfregulerend vermogen van de rivier vermindert.

Yangtze-rivier: het hydraulische juweel van China

De Yangtze-rivier is met een lengte van 6.300 kilometer de derde langste rivier ter wereld en de langste van Azië. De route loopt van het Tibetaanse plateau tot aan de Oost-Chinese Zee en loopt door belangrijke steden als Wuhan en Shanghai. Historisch gezien is het zowel een essentiële bron van hulpbronnen geweest als een bedreiging vanwege de frequente overstromingen. Van 185 voor Christus tot 1911 werden er geregistreerd 214 catastrofale overstromingen, wat aanleiding gaf tot de noodzaak om de Drieklovendam te bouwen om dit gevaar te verzachten.

Recente wijzigingen en navigatieverbeteringen

Met de bouw van de dam riviernavigatie op de Yangtze-rivier is aanzienlijk verbeterd, wat de economische groei van China bevordert. Door een grotere controle over de wateren konden schepen met een grotere diepgang stroomopwaarts naar Chongqing varen, waardoor het goederenvervoer exponentieel toenam. Vóór de bouw was de draagkracht van schepen beperkt, maar nu, met de twee series scheepssluizen, is de jaarlijkse capaciteit toegenomen tot ruim 100 miljoen ton.

Een van de meest indrukwekkende innovaties is de grootste scheepslift ter wereld. Met dit systeem kunnen schepen tot 3.000 ton het hoogteverschil van 113 meter tussen het water voor en na de dam overbruggen.

Problemen en controverses in verband met de Dam

De ontheemding van ruim 1,2 miljoen mensen is een van de meest controversiële aspecten van dit werk. Veel van de getroffen mensen leefden van de landbouw in de gebieden die nu onder water staan. Hoewel er compensatie werd geboden, heeft gedwongen migratie geleid tot talloze protesten en ontberingen voor mensen die werden hervestigd in gebieden met een slechtere kwaliteit van de landbouwgrond.

Een ander zorgwekkend effect is het verdwijnen van endemische soorten in de regio. Hij Baiji rivierdolfijn, een soort die uniek is voor de Yangtze, werd een paar jaar nadat de dam in gebruik werd genomen, uitgestorven verklaard. Ondanks inspanningen voor natuurbehoud was de verslechtering van zijn leefgebied onvermijdelijk.

Geologische invloeden: veranderingen in de rotatie van de aarde

Een van de meest verrassende en minst bekende gevolgen van de Drieklovendam is dat wel het effect ervan op de rotatie van de aarde. Door 42.000 miljard ton water op 175 meter boven zeeniveau vast te houden, heeft de dam de verdeling van de landmassa veranderd. Volgens NASA heeft dit geleid tot een toename van de daglengte met 0,06 microseconden. Hoewel deze verandering minuscuul is, is het een bewijs van de impact die een megaconstructie op de planeet kan hebben.

De Drieklovendam is een van de meest indrukwekkende technische kunstwerken ter wereld. Het levert niet alleen schone energie op en helpt overstromingen onder controle te houden, maar heeft ook het leven in en rond de Yangtze-rivier getransformeerd. De sociale en ecologische kosten zijn echter hoog geweest, en er blijven debatten ontstaan ​​over de vraag of de voordelen opwegen tegen de nadelen. Hoe het ook zij, de Drieklovendam blijft het symbool van de kracht van de Chinese techniek en haar vermogen om de natuur te transformeren.