Het beheer van textiel afval Het is een van de meest urgente milieu-uitdagingen geworden voor de modesector, de textielindustrie en overheidsinstanties in Spanje en Europa. De Europese Unie genereert jaarlijks miljoenen tonnen textielafval, een bedrag dat nog steeds toeneemt als gevolg van de toenemende consumptiesnelheid en de geringe duurzaamheid van kleding.
De realiteit is zorgwekkendSlechts een klein deel van dit afval wordt momenteel gerecycled en het grootste deel belandt op stortplaatsen, in verbrandingsovens of wordt geëxporteerd naar andere landen, wat zowel de milieu- als de sociale problemen verergert. Deze situatie vereist een heroverweging van de kledingproductie, -consumptie en -verwerking om te komen tot een veel duurzamer model.
Innovaties in recycling en terugwinning van textielafval
De industrie en diverse overheden zetten momenteel in op processen geautomatiseerd en technologisch om textielafval een tweede leven te geven. Een prominent voorbeeld is de nieuwe fabriek die Texlimca wordt gebouwd in Alzira (Valencia), een pionier in Spanje vanwege de volledig geautomatiseerde aanpak voor de verwerking van post-consumer textielafval. Deze faciliteit, met een investering van meer dan zes miljoen euro en ondersteund door Europese fondsen, Next Generation en de PERTE van de circulaire economie, zal de capaciteit hebben om verwerken jaarlijks meer dan 4.000 ton door intelligente systemen die de samenstelling en kleur kunnen identificeren en niet-textiele elementen kunnen elimineren.
Het doel van deze geavanceerde systemen Het doel is om sortering te vergemakkelijken, waardoor materialen mechanisch of chemisch gerecycled kunnen worden, waardoor secundaire grondstoffen weer in de textielproductieketen terechtkomen. Zowel bedrijven als overheden beweren dat dit bijdraagt aan een circulaire economie en nieuwe banen creëert, zoals in Alzira, waar dit initiatief de stad tot een nationale referentie op het gebied van textielrecycling wil maken.
Een ander interessant initiatief is dat van het bedrijf Eldacorcho, gevestigd in Elda (Alicante). Oorspronkelijk gericht op de productie van platformen voor schoenen, heeft het bedrijf zijn activiteiten gediversifieerd en samen met het innovatieadviesbureau Recykyo, legt uit Decoratieve panelen en andere bouwproducten gemaakt van textielafval. Deze panelen, die tot wel 90% gerecycled textielafvaleen voorbeeld van de recycling van afval dat anders op stortplaatsen zou belanden. Het project wordt ook ondersteund door Aitex, dat de duurzaamheid van de materialen certificeert en nieuwe toepassingen mogelijk maakt in sectoren zoals decoratie, meubilair en zelfs sportvloeren.
Regelgevende impuls: nieuwe wetten en uitgebreide producentenverantwoordelijkheid
Geconfronteerd met dit scenario hebben overheidsdiensten beslissende stappen genomen. De nieuwe Koninklijk besluit over het beheer van textiel- en schoeiselafval, dat zich momenteel in de openbare tentoonstellingsfase bevindt, zet de koers uit voor efficiëntere inzameling en grotere producentenverantwoordelijkheidVanaf 2025 en met gefaseerde doelstellingen tot 2035 moeten grote retailers reserveer ruimtes voor recycling in hun winkels en zullen nieuwe verplichtingen opleggen met betrekking tot duurzaam ontwerp, recyclebaarheid en financiering van afvalbeheer, inclusief textiel dat op onjuiste wijze wordt afgevoerd of gemengd met andere fracties.
De tekst bepaalt ook dat tegen 2030 ten minste 50% van het geproduceerde textielafval moet gescheiden worden ingezameld, oplopend tot 70% in 2035. Er wordt ook voorgesteld om 20% (en later 35%) van dit selectief ingezamelde afval gereed te maken voor hergebruik. De regelgeving voorziet zelfs in de toepassing van fiscale instrumenten door de autonome regio's om hergebruik en recycling te stimuleren, door producten te belasten of te belonen op basis van hun duurzaamheid.
Op regionaal niveau zijn er middelen beschikbaar zoals die welke door Cantabrië worden gemobiliseerd via het staatsbedrijf MARE, dat de aanbesteding van de aanschaf van specifieke containers voor de gescheiden inzameling van textielafval, met het oog op de naleving van de Wet op Afvalstoffen en Verontreinigde Bodems voor een Circulaire Economie. Meer dan 70 gemeenten hebben interesse getoond om zich bij het systeem aan te sluiten voordat inzameling wettelijk verplicht wordt.
Merkverantwoordelijkheid en vooruitgang in circulariteit
In de zakenwereld ontstaan allianties en projecten om het gebruik van gerecyclede vezels en de verantwoorde verwerking van textielafval te bevorderen. Mango heeft geïnvesteerd in de start-up De Post Fiber, een pionier in het recyclen van post-consumer textielafval, en heeft een collectie gelanceerd voor zijn jeugdlijn gemaakt met 80% gerecyclede materialen, waarvan een deel uit containers wordt gehaald. Ze onderzoeken ook innovatieve verftechnieken die de impact op het milieu verminderen, en hebben zich ten doel gesteld om 40% gerecyclede vezels in hun producten tegen 2030.
Andere bedrijven en instellingen investeren in vezel-voor-vezel recycling en de terugwinning van moeilijk te verwerken materialen, zoals polyester en nylon. Een voorbeeld hiervan is het Italiaanse bedrijf Aquafil, dat garens produceert uit afvalproducten zoals visnetten en tapijten. chemische recyclingtechnologie Het maakt het mogelijk om nieuwe textielproducten te creëren en de levensduur van materialen te verlengen. Er bestaan echter nog steeds uitdagingen als het gaat om het mengen van vezels en componenten in de originele kledingstukken.
Industriële projecten en nieuwe materialen
De interesse in circulariteit en duurzaamheid heeft ertoe geleid dat bedrijven zoals de Portugese anders om de textielsector te betreden door de overname van de Zwitserse start-up AeoniQ, een specialist in biologisch afbreekbare vezels. Naast deelname aan de ontwikkeling van industriële planten Bij de productie van deze materialen overweegt Altri om textiel en landbouwafval te recyclen als grondstoffen voor haar nieuwe productielijnen. Daarmee versterkt het bedrijf de positie van Europa in de verantwoorde textielwaardeketen.
Wereldwijd kampt de industrie nog steeds met technische en ontwerpuitdagingen. Veel kledingstukken zijn niet ontworpen om te recyclen en combineren complexe materialen. Uitgebreide producentenverantwoordelijkheid omdat nieuwe regelgevingen merken willen aanmoedigen om te wedden op Duurzame, recyclebare en gereviseerde ontwerpen.
Voor de implementatie van een circulaire economie in de textielsector is een uitgebreide samenwerking tussen overheden, bedrijven en consumenten. Regelgeving, innovatie en veranderingen in consumentengedrag zijn essentiële instrumenten om te bewegen naar een milieuvriendelijkere en maatschappelijk verantwoorde textielsector.
