La waterkracht Het is van cruciaal belang binnen het mondiale panorama van hernieuwbare energieën. Momenteel is deze vorm van energieopwekking niet alleen de meest gebruikte, maar ook een van de meest efficiënte. Met wereldwijd meer dan 1.000 GW geïnstalleerde capaciteit vormt deze technologie de ruggengraat die andere, minder voorspelbare hernieuwbare energiebronnen ondersteunt, zoals zonne- en windenergie.
Volgens de meest recente gegevens van het Internationaal Energieagentschap (IEA) bereikte de mondiale waterkrachtproductie in 2014 1.437 TWh, wat 14% van de mondiale elektriciteitsproductie vertegenwoordigde. En de voorspelling is dat deze aantallen tegen 2050 zullen verdubbelen, tot meer dan 2.000 GW geïnstalleerd vermogen.
Maar waarom is waterkrachtenergie zo belangrijk? Naast het opwekken van een aanzienlijke hoeveelheid elektrische energie, heeft dit soort technologie ook een aantal cruciale voordelen, zoals duurzaamheid, vermindering van de uitstoot van broeikasgassen en lage exploitatie- en onderhoudskosten in vergelijking met andere energiebronnen. Grote economieën en ontwikkelingslanden blijven echter in deze technologie investeren.
Voordelen van waterkracht:
Waterkracht heeft veel voordelen ten opzichte van de meeste andere elektrische energiebronnen, waaronder een hoge mate van betrouwbaarheid, bewezen technologie en hoge efficiëntie, en de laagste exploitatie- en onderhoudskosten.
Hieronder zetten we enkele van de meest opvallende voordelen uiteen:
- Duurzaamheid: Door gebruik te maken van de natuurlijke watercyclus genereert het vrijwel geen uitstoot van broeikasgassen.
- flexibiliteit: Waterkrachtcentrales, en vooral opslagcentrales, kunnen snel reageren op veranderingen in de vraag naar elektriciteit.
- Lage bedrijfskosten: Ondanks de hoge initiële investering zijn de exploitatie- en onderhoudskosten op de lange termijn zeer laag.
- Lange levensduur: Veel waterkrachtcentrales kunnen meer dan 50 jaar efficiënt functioneren.
De belangrijkste waterkrachtcentrales ter wereld
De belangrijkste economieën van de wereld, zoals China, de Verenigde Staten, Brazilië en Rusland, hebben indrukwekkende waterkrachtprojecten geïmplementeerd die opvallen door hun capaciteit en complexiteit. Deze infrastructuren hebben niet alleen de energieproductie getransformeerd, maar hebben ook een enorme economische en sociale impact gehad op hun respectieve regio's.
Driekloven waterkrachtcentrale
La Driekloven waterkrachtcentrale, in China, ligt aan de Yangtze-rivier en is met een geïnstalleerd vermogen van 22.500 MW de grootste waterkrachtcentrale ter wereld. De bouw ervan begon in 1993 en werd in 2012 voltooid voor een bedrag van ongeveer 18.000 miljoen euro.
De dam heeft 181 meter hoog en ruim twee kilometer lang. In totaal beschikt de centrale over 34 turbines (32 van 700 MW en 2 van 50 MW) die jaarlijks een indrukwekkende hoeveelheid van 98,8 TWh genereren. Deze centrale is niet alleen essentieel voor de Chinese energievoorziening, maar ook voor de beheersing van overstromingen en het verbeteren van het riviertransport op de Yangtze-rivier.
Itaipu-waterkrachtcentrale
La Itaipu-waterkrachtcentrale Het is de op een na grootste ter wereld, met een geïnstalleerd vermogen van 14.000 MW. Deze plant wordt gevonden in de rivier de Paraná, op de grens tussen Brazilië en Paraguay. De bouw begon in 1975 en eindigde in 1982, met een totale investering van 15.000 miljoen euro.
De fabriek in Itaipu levert 17,3% van de Braziliaanse elektriciteit en 72,5% van het energieverbruik van Paraguay. Jaarlijks genereert de fabriek ongeveer 98,5 TWh, wat qua productie op één lijn ligt met de Three Gorges-fabriek.
Waterkrachtcentrale van Xiluodu
Gelegen in China, de Waterkrachtcentrale Xiluodu Het is de derde grootste ter wereld. Het is gelegen aan de Jinsha-rivier, een zijrivier van de Yangtze, en heeft een capaciteit van 13.860 MW. De bouw ervan begon in 2005 en eindigde in 2014, voor een bedrag van 5.500 miljard euro.
Deze centrale genereert ongeveer 64 TWh elektriciteit per jaar en speelt, net als andere grote dammen in China, een cruciale rol bij het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen door het gebruik van fossiele energie terug te dringen.
Guri waterkrachtcentrale
El Guri waterkrachtcomplex, gelegen in Venezuela en ook bekend als de waterkrachtcentrale van Simón Bolívar, is een van de belangrijkste infrastructuren in Latijns-Amerika. Met een geïnstalleerd vermogen van 10.235 MW voorziet deze centrale in een groot deel van de energievraag van het land en levert zij elektriciteit aan Brazilië.
De bouw ervan duurde meer dan twintig jaar en werd in 1986 voltooid. Met twintig turbines in bedrijf genereert Guri jaarlijks meer dan 20 TWh schone energie, wat aanzienlijk bijdraagt aan de regionale economie.
Tucuruí waterkrachtcentrale
In Brazilië is de Tucuruí waterkrachtcentrale Het staat op de vijfde plaats wat betreft geïnstalleerd vermogen, met 8.370 MW. Tucuruí, gestart in 1975 en voltooid in 2010, is niet alleen van cruciaal belang voor de energievoorziening, maar ook voor de economische ontwikkeling van Brazilië, omdat het de navigatie van de Tocantins-rivier vergemakkelijkt en het gebruik ervan voor irrigatie en consumptie mogelijk maakt.
Het project als geheel vereiste een investering van 4.000 miljoen euro, en de tweede fase, voltooid in 2010, voegde 11 extra opwekkingseenheden toe, waardoor Tucuruí meer dan 41,43 TWh per jaar kon opwekken.
De toekomst van hydro-elektrische energie in de wereld
Het potentieel voor de ontwikkeling van waterkracht blijft enorm, vooral in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Landen als Ethiopië ontwikkelen projecten zoals de Grand Ethiopische Renaissance Dam met een capaciteit om 6.350 MW op te wekken, terwijl China voorop blijft lopen met projecten als Baihetan, dat nog eens 16.000 MW aan schone energie zal opleveren.
De groei van waterkrachtenergie wordt ook ondersteund door nieuwe pompopslagtechnologie, waardoor dezelfde infrastructuur kan worden gebruikt om energie op te slaan en op te wekken in tijden van grote vraag, waardoor de intermitterende energieopwekking uit andere hernieuwbare bronnen zoals zonne-energie en windenergie in evenwicht wordt gebracht.
Tegenwoordig bedraagt de totale geïnstalleerde capaciteit van waterkrachtcentrales meer dan 2.000 GW, en de vraag naar waterkracht zal naar verwachting blijven toenemen in lijn met de mondiale inspanningen voor koolstofreductie en de groei van de elektrificatie over de hele wereld.
Met zijn voordelen als schone, flexibele en betrouwbare bron zal waterkracht een onmisbaar onderdeel blijven van de mondiale energietoekomst, waardoor de klimaatverandering wordt tegengegaan en de komende decennia duurzame energie voor ontwikkeling kan worden geleverd.